Tereny

Poniżej przedstawiamy wam spis terenów i lokacji, które przede wszystkim pojawiać się będą w naszych opowiadaniach. Lista będzie skrupulatnie uzupełniana o nowe pozycje:

Las Słonecznych Promieni:

Jest to przede wszystkim jedno z najbardziej lubianych przez studentów miejsc na świecie. A dodać trzeba, że odwiedzany jest nie tylko przez ludzi, ale także przez wszelkiej maści magiczne stworzenia. W lesie panuje niezwykła atmosfera, a na twarzach wszystkich królują szerokie uśmiechy. Swoją nazwę miejsce to zawdzięcza stałemu dostępowi promieni słońca, które świeci nad lasem przez całą dobę, oraz licznym lampom magicznym, które przed wygaśnięciem chronią małe wróżki. Znajduje się tam wiele mostów, ale droga wiedzie cały czas prosto, więc nie łatwo się tam zgubić. Przynajmniej raz w tygodniu organizowane są wszelkiej maści występy, pokazy, turnieje bądź przyjęcia, a raz w tygodniu, w każdą sobotę zgodnie z tradycją odbywa się huczny festyn. Można wtedy zakupić m. in. chochlikowe smakołyki, wróżkowe ubrania, ale również wiele innych rzeczy, wystawianych przez wędrownych kupców. Nie trzeba być prymusem by zauważyć, że sakiewki w drodze powrotnej są znacznie lżejsze.
 Przy głównym trakcie przebiegającym przez las, znajduje się Miasto Wróżek. Nie da się przejść obok niego obojętnie, więc jest często odwiedzane przez turystów, którzy zahaczają o niego przy okazji. Las Słonecznych Promieni znajduje się po drugiej stronie królestwa, więc jedynym sposobem by się tam dostać na czas z Akademii jest znajdujący się w niej portal , choć opcja ta dostępna jedyna dla uczniów powyżej trzeciego roku i tych zabieranych przez osoby uprawnione takie jak nauczyciele. Warto dodać, że las ten ma ogromne znaczenie kulturowe i religijne.

Miasto Wróżek:

Zagwarantować można jedno. Każda kobieta pokocha to miejsce. Dlaczego? Miasto Wróżek słynie m. in. z wyrobu najlepszych materiałów np. jedwabiu czy aksamitu oraz wszelkiego rodzaju kosmetyków i malowideł pierwszej klasy. Nic więc dziwnego, że wielu panów właśnie tam poszukuje prezentów dla swoich sympatii. Łagodny wiaterek roznosi wonie różnorodnych perfum. W dodatku zawsze można liczyć na urocze ekspedientki.
Potocznie o Mieście Wróżek mówi się Miasto Zakochanych, gdyż co roku w walentynki odbywają się tam ogromne przyjęcia i bale, na których zbierane są pieniądze na działalność charytatywną. Miasto przede wszystkim wytwarza niepowtarzalną aurę i świeci fluorescencyjnym blaskiem, co przyciąga zakochanych jak ćmy lgnące do ognia.
Przez uczniów akademii miejsce odwiedzane stale, w szczególności podczas lekcji alchemii. Niestety wiele niezbędnych do przeprowadzenia zajęć składników znajduje się wyłącznie w Mieście Wróżek... Niestety dla nauczycieli, na szczęście dla uczniów, którzy zawsze uszczkną kawałek wolnego czasu dla siebie.


Gospoda pod Magiczną Miotłą:

Znajduje się w małej wiosce blisko Akademii. Kilkanaście minut drogi na piechotę przez zadbaną, leśną dróżkę. Trochę na uboczu, ciężko jednak przegapić zmierzające do niej tłumy ludzi. Jak nie trudno się domyślić, jest to ulubione miejsce studentów, którzy tłumnie przesiadują w niej, zwłaszcza wieczorami.


Gospoda jest zawsze wypełniona po brzegi przez poszukujących odpoczynku i przygód uczniów. Bardzo duża, lecz zarazem przytulna, nieustannie wypełnia ją zapach jakże znanej i uwielbianej szarlotki oraz sławnego słodkiego cydru. Nie brakuje również lekkiej woni korzennego piwa.
Gospoda pod Magiczną Miotłą ma tę niepowtarzalna atmosferę, której brakuje w innych karczmach i zajazdach. Zawsze można liczyć na uśmiechniętą zalotnie Bertę i przystojnego Micka, roznoszących posiłki i trunki, przygotowane własnoręcznie przez piękną Sylfanę. Wielu studentów samodzielnie odbiera zamówienia, aby tylko ją zobaczyć. Biedna dziewczyna nie może odgonić się od zalotników…


Las Wiecznego Cienia:

Rośnie tuż przy Akademii. Wchodzenie do niego bez nadzoru nauczyciela jest absolutnie zakazane! Dawniej, tuż po powstaniu Akademii, wielu uczniów zaczęło regularnie znikać ze szkoły w niewyjaśnionych okolicznościach. Nadal różni uczniowie, pomimo zakazów, pragną się popisać, lub z czystej ciekawości odwiedzają las, szukając wrażeń. Często nie wracają…
Powiadają, że kiedyś las ten był nawet piękniejszy od Lasu Słonecznych Promieni, lecz pewien nadzwyczaj potężny mag po utracie swojej ukochanej, udał się tam w poszukiwaniu pocieszenia. Na nic zdała się kojąca atmosfera. Smutek, który go wypełniał, był tak ogromny, że magia tego człowieka wyrwała się spod kontroli. Jego łzy przemieniły się w straszną zarazę, rozprzestrzeniającą się po lesie w okrutnym tempie. Piękny las przeobraził się okrutne miejsce, gdzie nawet najczystsze emocje zmieniają się w czysto złe uczucia i złowrogie intencje. Jedyne kwiaty, które rosną w tym lesie, nazywane Mglistymi Liliami są piękne... niestety wytwarzają spowijającą las, nieprzeniknioną mgłę siejącą grozę.
Mag nie przestawał iść w głąb Lasu. Wszystkie zwierzęta, które przetrwały pierwszą fazę zarazy, uciekały. Te, które nie zdążyły, spotkał straszny los. Wraz z wszelką roślinnością pochłonął je mrok. Wszystkie przeistoczyły się w nieznane kreatury. Większość poumierała, niezdolna do funkcjonowania. Problem z tymi, które przeżyły… 

Powiadają, że czarownik dalej krąży po lesie, choć moc jego nie jest tak wielka. Każdy, kto go spotka, przeobraża się w kolejną, krwiożerczą kreaturę, którą całe życie prześladują najgorsze wizje związane z jej dawnym życiem… Las jest otoczony obecnie silnymi barierami, ale nadal pozostaje równie niebezpieczny, więc staraj się tam nie zapuszczać wędrowcze!




Żelazne Miasto:

Słynie z wyrobu wszelkiego rodzaju broni. Uczniowie jeżdżą tam przeważnie trzy razy do roku, co jest dość dziwne, zważywszy na niewielką odległość, która je dzieli. To miasto jest ich ulubionym miejscem do wydawania pieniędzy! Może dlatego, że okazja by coś tam kupić jest tak rzadka, a być może dlatego, że na targowisku można zakupić porządny ekwipunek za niewielką cenę?
Po pierwsze i najważniejsze można tam liczyć na miłe dziewczęta, stojące za ladami sklepów, zwłaszcza jeśli chodzi o pomoc w wybieraniu odpowiedniej broni. Odznaczają się anielską
cierpliwością. Tłumy pełne uczniów, zazwyczaj z pierwszego roku, zaglądają w każdy zakątek, poszukując odpowiedniej broni, ponieważ nie mają jeszcze ulubionej marki. A trzeba przyznać, że jest w czym wybierać.
W mieście nieustannie słychać huk uderzania młotów o kowadła. Metaliczne powietrze wypełnia płuca. Czasami zamiast stromych uliczek korzysta się z drabin, a wysocy mieszkańcy z uśmiechem służą pomocą, jeżeli zgubisz się wśród krętych uliczek.
Nie brakuje tutaj również karczm z wyśmienitym jedzeniem, w których naliczysz  rozmowy prowadzone w setkach różnych gwar i języków. Na każdej ulicy widzisz mnóstwo sklepów najczęściej z bronią i klanowymi ubraniami z kozich skór. Na szczycie górującym nad miastem dostrzec można czasem ogromnego smoka. No cóż… Niezłych mają tutaj stróży…


Smocze Góry:

Oddzielają Akademię od cywilizacji. Jedynie aktualni nauczyciele i uczniowie, którzy ukończyli trzecią klasę, mogą przemieszczać się swobodnie przy pomocy teleportera do Akademii (choć wszyscy ludzie korzystają na całym świecie z teleporterów, to ten w Akademii działa tylko, jeśli osoba spełnienia wymagane warunki), dlatego też jest to jedno z najbezpieczniejszych
miejsc na świecie. Aby się dostać do Akademii w inny sposób, najpierw trzeba przebyć długą i dość niebezpieczną drogę przez góry. Raz do roku uczniowie mają udostępnioną również prostszą niż wiodąca przez góry, trasę na rzece Zaff. Uczniowie pierwszego roku przybywają również tą trasą, by zapisać się do szkoły, a później zwiedzanie terenu Akademii.

W Smoczych Górach odbywają się przede wszystkim lekcje latania i oswajania zwierząt (m.in. smoków), a także niektóre treningi sprawnościowe, znienawidzone przez wielu uczniów. Dzięki wysokim, górskim szczytom, zatrzymującym chmury i zimne wiatry, na terenie Akademii zawsze jest ładna pogoda i dość wysokie temperatury.
Góry te niegdyś nazywane były „Deszczowymi”, dopóki Fiolshfinn – badacz smoków z Akademii, nie sprowadził kilku do gór, aby broniły Akademii przed różnego rodzaju niebezpieczeństwami. W zamian za ochronę, smoki mogą pożywiać się magią, którą przesycony jest cały obiekt.

Przełęcz Zbłąkanych Dusz:

Jest to właściwie brama Akademii, prowadząca nie tyle do samego obiektu, co terenu szkoły. Łatwo ją odnaleźć. Znajduje się na końcu zarówno trasy rzecznej, jak i górskiej. Strzegą jej dwa ogromne pomniki, wyrzeźbione w skale na cześć założycieli Akademii. Lęk przed przekroczeniem jej progu dotknie każdego, szczególnie przepełnionego złymi intencjami. Na niebie widać rządne krwi smoki zionące ogniem, nazywane strażnikami przełęczy. Nie ma się jednak czego bać. Przecież towarzyszą ci setki studentów, zmierzających na rozpoczęcie nowego roku. Równy trakt biegnie dziesiątkami kilometrów, wrzynając się w góry. Droga ta nieco wcześniej zakręca w kierunku Żelaznego Miasta.

Rzeka Zaff:

Okrąża Akademię, przepływając przez Las Wiecznego Cienia i Żelazne Miasto. Mówi się również, że jej część przepływa pod Akademią, choć nie udowodniono tego, podobnie jak istnienia katakumb pod szkołą. Co roku uczniowie przybywają do szkoły rzeczną trasą lub teleporterem, choć ten drugi wybierany jest rzadziej.
Trasa rzeczna polega na byciu eskortowanym przez starca, który za podróż w jedną stronę (nieważne którą) przyjmuje zawsze jednego kamyka. Nie wiadomo dlaczego, skoro na brzegu jest ich pełno, ale podobno kodeks honorowy nie pozwala mu pracować za darmo, a pragnie pomagać młodym adeptom magii. Oddziela Akademię od miasta Zaff.

Miasto Zaff (zwane inaczej stolicą):

Główne miejsce akcji. Jedno z największych miast południowej części Cesarstwa. Jest położone w miejscu łączenia się trzech głównych szlaków handlowych poprzez największy port rzeczny i jedyną przełęcz górską łączącą Cesarstwo i Królestwo Lare. Zwane również Miastem Uciech, znane jest z najlepszych przybytków specjalizujących się w spełnianiu wszelkich zachcianek klienta. Niespotykane budowle i nowoczesna architektura przyciągają tysiące podróżnych o każdej porze roku, dnia, a nawet nocy. Mimo dużych rozmiarów i ciągłego rozwoju miasto zachowuje swój charakter i niecodzienny urok. Otoczone górami nie potrzebuje zamków ani jakichkolwiek fortyfikacji. Wystarczą osłony magiczne, niewpuszczające niepożądanych gości, mogących zagrażać mieszkańcom i turystom m. in. groźnych smoków czy jaszczurów górskich.


Najlepsze gospody, kwitnący handel i biznes wszelkiego rodzaju. Wyspecjalizowani najemnicy, łowcy nagród i kurtyzany. Miejsce, w którym możesz kupić wszystko, zobaczyć aż za wiele, spotkać niezwykłe persony lub zostać wciągnięty w mafijne porachunki, więc lepiej trzymaj się na baczności!


Gospoda pod Wilczym Łbem:

Bardzo znane miejsce w Zaff. Wiecznie pełne po brzegi, pachnące dobrą polewką i najlepszym piwem korzennym sprowadzanym z Ibris. Dymno, ciepło, gwarno i wesoło, czego jeszcze by chcieć więcej? Największa gospoda z największa ilością miejsc zacnych by spocząć i zostać na noc. Jedno z niewielu takich przybytków bez pluskiew i wszelakiego robactwa, dzięki niezawodnemu wynalazkowi właściciela.
Można tam spotkać ludzi każdego stanu i majątku oraz dowiedzieć się wszystkiego i znaleźć prawie każdego, a szczególnie zachęcające i zadbane kobiety lekkich obyczajów. Przede wszystkim czyste, co nie jest zbyt popularnym widokiem. Co jakiś czas dochodzi do małych bijatyk ku uciesze gapiów i dezaprobacie właściciela.


Świątynia Czterech Wiatrów:

Zwana jest również Świętą Ziemią Rei. Jest najświętszym miejscem w całym Świecie Odkrytym. Nie tylko ludzie, ale również istoty innych ras, przybywają w niezliczonych ilościach, by odwiedzić to niesamowite miejsce poświęcone Wielkiej Bogini Rei. Niezwykłe wieżyczki, majestatyczne lampiony z magicznych kamieni i Drzewo Dusz, tworzą niezapomniane wrażenie. Mieszkańcy wierzą, że poprzez drzewo ich dusze trafiają do Boskiej Rady, której przewodzi Rei, aby osądzić, czy zasługują na reinkarnację.


Bogini Rei jest wojowniczką reprezentującą najwyższe i najbardziej cenione wartości, takie jak: mądrość, odwaga i roztropność oraz męstwo i lojalność. Święte zapiski mówią, że była niegdyś niezwykłą wojowniczką przewodzącą złączonym królestwom. Jej potęga była tak wielka, że nawet smoki i wszelkiego rodzaju demony, biły jej pokłony lub chowały się w najdalszych czeluściach, licząc na to, że jej wzrok ich nie dosięgnie. Odeszła, chociaż mawiają, że była nieśmiertelna, ponieważ ówczesny bóg pogrążył się w szaleństwie własnej potęgi.


Rada postanowiła zdegradować Boga Śmierci, jednak on wpadł w szał. Nie mogąc go powstrzymać, postanowili wezwać Rei. Obdarzając ją ogromną, boska mocą, dając prastare artefakty. Z ich pomocą pokonała oszalałego boga, skazując go na wieczne wygnanie i pozbawiła mocy, pieczętując na wieki w mrocznej otchłani Pustki - świata wszelkiego zła.

Królestwo Ibris:

Znajduje się daleko na południu. Jedno z większych państw, osadzone jest na pustyni. Sławi się najlepszymi artystami i bardzo dobrą kuchnią. Główny odbiorca towarów z Cesarstwa przy pośrednictwie Zaff.


Stolica sztuki i wszelkiego rodzaju artystów, zamieszkana przez ciemnoskórych, charakterystycznych ludzi. Warto wspomnieć, że jako jedyne nie ma problemu ze smokami i demonami. Ogólnie Królestwo nie ma naturalnych, potężnych wrogów, oprócz braków żywności.

Bezdenny Ocean:

Znajduje się na terenie Królestwa Lare. Mimo, że sprawia wrażenie płytkiego przez krystalicznie czystą wodę, jest niezbadanie głęboki. Ogromny i niebezpieczny. Nieznane stworzenia zamieszkują jego najgłębsze czeluści i niezliczone rowy oraz jaskinie. Wiele statków nie wraca z rejsów. Wielu marynarzy samoistnie wyskakuje za burtę z oczarowania. Znikają pod wodą nieodwracalnie. Powiadają, że sam ocean żywi się ich duszami, pozostawiając ciała uległym mieszkańcom, lecz czy to możliwe?

Pradawny Las Driad:

Oddziela on Zaff od świątyni Rei. Zamieszkany przez piękne i zwodnicze driady, kuszące swym urokiem. Potrafi zawrócić w głowie nieświadomym przybyszom. Na ogromnych i najstarszych drzewach w samym sercu tego przesiąkniętego magią miejsca, znajduje się wioska driad. Te małe piękności mieszkają w niewielkich domkach, wyrastających z pni niczym grzyby o stonowanych kolorach fioletu i akwamarynu, wtapiając się w resztę otoczenia. Jest on ojczyzną wszystkich wróżek.


Królestwo Lare:

Jedno z najbardziej osobliwych i oryginalnych miejsc w Świecie Odkrytym. Większość królestwa zbudowana jest na wyspach lub na podmokłych terenach przybrzeżnych. Można stwierdzić, że całe Lare, to jeden wielki port. Charakteryzuje się wysokimi, drewnianymi budynkami, otoczonymi wodą i pomostami zastępującymi chodniki.
Lare słynie z najlepszych stoczni i nowoczesnych statków. Mieszkańcy są otwarci i zaradni. Posługują się magia wody i powietrza, opierając na tym swoją kulturę, Klimaty miast są niezwykłe, jednak odstraszają wiecznie zachmurzonym niebem i częstymi opadami deszczu. Wszędzie unosi się smród ryb i palonej nafty. Dużo mieszkańców wyrusza w długą, coroczną podróż do Świętego miejsca, a część młodzieży osiedla się w Zaff i szuka przygód w ogromnym Cesarstwie.

Rzeka Amara:

Amara to najdłuższa rzeka w całym Cesarstwie. Na tej rzece znajduje się Królestwo Lare, do którego można dostać się tylko w niektórych okresach w roku, kiedy prądy rzeczne są mniej kapryśne. Rzeka ta łączy ze sobą jego południowy i północny koniec, będąc tym samym najważniejszym szlakiem handlowym. Magiczne prądy sprawiają, że niezależnie od kierunku, łodzie suną po tafli szybko i gładko, ku uciesze kupców, dla których ,,czas to pieniądz".
Rzeka jest dość wąska, jednak dzięki jej magicznym właściwościom, statki zdają się płynąć pod sobą - w dosłownym tego słowa znaczeniu. W zależności od kierunku, w jakim się udajemy, nasza łódź wygląda tak, jakby znajdowała się nad lub pod powierzchnią wody. Wyjątkiem, gdzie ta rzeka jest ogromnie szeroka jest miejsce założenia Królestwa Lare, które umiejscowione zostało w jej najszerszym punkcie.


Droga dla obu łodzi wydaje się taka sama. Jedyną różnicę stanowi kolor wody. Raz fioletowy, w drodze powrotnej pomarańczowy. Dotychczas nie udało się wyjaśnić, jak to się dzieje, jednak wygląda na to, że przejrzyste lustro purpurowej cieczy odbija naprawdę wszystko.

Pustkowia Północy:


Na najdalszej północy leży obszar, którego boją się odwiedzać nawet smoki... Nie należy do nikogo, nie podlega żadnemu królestwu czy cesarstwu... Niektórzy uważają je za kraniec świata, ponieważ nikt nie wie, co jest za nimi.


Zwą go Mrocznym Pustkowiem, Drzwiami do Pustki, czy Lodowym Cmentarzyskiem. Nawet najodważniejsi nie udają się do tej mrocznej ziemi wiecznie spowitej lodem, zimnej niczym serce Okrutnego Czarodzieja.



Jeden z niewielu terenów omijanych przez wszelkie formy życia. Jedyne, co prawdopodobnie można tam spotkać to: kości, błądzące dusze i lodowe golemy starsze od jakiejkolwiek formy życia. Żywią się dosłownie wszystkim. Są mistrzami kamuflażu i władają magią lodu. Legendy głoszą, że w samym sercu tej tajemniczej krainy, znajduje się brama do Pustki. Czy to tylko portowe bajędy, czy komuś udało się z tamtąd powrócić?


Przeklęty Zamek Okrutnego Czarodzieja:

Miejsce jego położenia jest nieznane, lecz miej się na baczności wędrowcze, gdyż jeżeli tam trafisz, to nie uda ci się już powrócić. Nigdy nie ujrzysz znów światła dziennego, a twoje męki będą wspominane w legendach i mitach w całym Cesarstwie. Okrutny Czarodziej będzie cię torturował, aby zdobyć jak najwięcej krwi i strachu, niezbędnych do uprawiania zakazanej magii i przyzywania najgroźniejszych demonów. Mimo horrendalnie wysokiej nagrody, nawet najbardziej nieustępliwi zostali pokonani...


Nadal odważysz się zapuścić daleko w góry? Cóż, lepiej nie robić tego samotnie...

Przesmyk Zigris:

Prowadzi do legendarnej wyroczni. Główny cel wędrowców i pustelników, znajdujący się dwa dni drogi od Zaff.

Dotarcie na miejsce nie stanowi problemu, jednak samo otrzymanie audiencji nie jest takie proste. Ogromny Duch Górski najpierw zada ci pytanie. Pytanie, które zadecyduje o tym, czy sprawa, z którą się zjawiasz, nie jest zbyt błaha lub nazbyt oczywista. Wielki Dawal wyczyta z twoich myśli wszelkie niezgodności i okoliczności. Kiedy uzna, że nie zmarnujesz cennego czasu jego pani, uniesie szczękę i wpuści cię do długiego tunelu pełnego kolejnych prób i zagadek.


Legendy głoszą, że kobieta nie jest człowiekiem, a jedną z wiecznych syren z Ogrodu, której po wielu wiekach sprzykrzyło się siedzenie w jednym miejscu, a jego piękno już dłużej jej nie zachwycało.Wyrocznia w zamian za odpowiedź żąda wysokiej ceny... Daje ci zlecenie. Zlecenie, które musisz wykonać i zdobyć to, czego istota pragnie. Nie jest to jednak takie proste...

Ogród Ryōan-ji:

Tajemniczy raj... Zaginiony Eden... Ogród, o którym słychać bajędy, legendy i nieprawdopodobne opowieści. Szukany przez niezliczone ilości podróżników i magów. Nikt do końca nie jest pewien, ilu zginęło, czy komuś się udało ani czy ktoś powrócił. Legendy mówią, że ogród znajduje się w najdalszym zakątku gór, na krańcu nowego świata i pozwala się odnaleźć tylko ludziom o nieskazitelnym sercu i dobrych intencjach. Porastają go magiczne drzewa o najsłodszych owocach i pniach przypominających gładką skórę. Źródło młodości otulone ciemnymi skałami zasila ogród, czyniąc go nieśmiertelnym i wiecznie kwitnącym. Białe jelenie i jednorożce przychodzą, by zaspokoić pragnienie, a mityczne elfy, by posilić się niebiańskimi owocami i odpocząć.



W źródle młodości żyją prastare stworzenia zwane nieśmiałkami, snujące zagadki. A jeżeli uda ci się odgadnąć... Lecz to tylko legenda. Może tak, a może jednak nie?


Nocna polana:

Polana, która nie jest za dnia niczym specjalnym, jednak w nocy stanowi niesamowity widok kojący duszę każdego, kto się na nią natknie. Kielichy kwiatów za dnia zamknięte, otwierają się przy świetle księżyca. Kwiaty wydzielają wyjątkowo nęcący zapach, który uspokaja i usypia ludzi, dlatego polana jest aktynie wyszukiwana przez wszystkich zagubionych wśród krętych dróg przeznaczenia, którzy chcą użyć tej okazji, by zapomnieć o swoich problemach i przystopować w życiu.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz